KÜLTÜR VE SANATIN SEVDALISI

MÜMÜN ULUÇ

Mustafa CEYLAN

Nihayet, kesesini doldurmaya ve milletin sırtından para kazanmaya niyetli olmayan bir kültür elçisi, bir sanat sevdalısı, bir koca yüreke rastladım.

Çok şükür! Bu kültür ve sanat savdalısı, Kapadokya tutkunu abide şahsiyetin adı Mümün Uluç…

Ne yer, ne içer, ne zaman uyur, ne zaman dinlenir ve ne zaman düş kurar bilemem. Bildiğim şu ki, O’ nu çok kısa zaman içinde tanıdım ve hayran kaldım.

Muhteşem bir yüreğe ve enerji santralı bir kişisel dinamizme sahip olan Kapadokya Delisi Mümün Uluç, Nevşehir dedikçe, kültür sanat ve Anadolu dedikçe gözleri pırıl pırıl parlayan birisi. Önce “Ben” demeyen, “önce vatan önce kültür ve sanat diyen, biz diyen” bir kişilik. Enaniyet ve ene-ben gömleğini sırtına giymeyip, biz düsturundan hız ve ilham alan mümtaz bir şahsiyet.

KAPADOKYA MEHMET NACAR YAZISI

Nevşehir’e daha önceleri hiç gitmemiştim. Ünlü Peribacalarını sinema ve TV filmlerinden, çeşitli zamanlarda gördüğüm resimlerden tanıyordum. Tanıdığım kadarıyla da küçük bir tepe yamacındaki dar bir bölgede oluşmuş, doğal şekiller olarak bilmekteydim. Yanılmışım, öyle değilmiş. Gerçek şeklini gördüğümde kendimi geniş bir coğrafyaya yayılmış, harikalar diyarında buldum. Kapadokya gezimize gelince; Gazeteci, şair ve yazar dostum Sayın Sabit İnce beni ve Ahmet Ayaz’ı 6. Uluslararası Kapadokya Şiir Şölenine davet etmişti. Üç günlük bu şölene katılma kararı aldım. Günü geldiğinde Sayın Ahmet Ayaz’la Kayseri üzerinden Nevşehir’e hareket ettik. Kayseri’de otobüs değiştirerek Nevşehir’e giderken aracımız yoldaki bir ara istasyonunda durdu. Oradaki bilet gişesinin önünde kocaman harflerle NEVŞEHİR yazdığını gören Ayaz hemen yerinden kalkarak inmeye başladı. Nereye diye sorduğumda levhayı göstererek ‘’İşte Nevşehir. Geldik ya…’’ deyince gülmeye başladım.

6.ULUSLARARASI KAPADOKYA-NEVŞEHİR ŞİİR ŞÖLENİ

Mümin ULUÇ dendi mi, neler gelmez ki aklıma... O, biz Avrupa Türklerininin yılmaz, yorulmaz temsilcisidir. Yüreği tüm Anadolu ile dopdolu ve aynı zamanda yeryüzünün tüm Türklerinin dertlerini, sevinçlerini taşır. Mevlananın kapısı, Yunus'un aşkı, Hacı Bektaş Veli'nin sofrasını görür gönül gözüm onun çabalarında, bıkmayan-yorulmayan çalışmalarında… Onu hiç yalnız bırakmayan, sessizce ve büyük bir sabırla hazır ve nazır olan, benim biricik kardeşlerimden biri olan Şenol BİLGİN unutulur mu? Allah, Türk Milletini Mümin ULUÇLAR, Şenol BİLGİNLERLE bu günlere getirmiştir, sonsuza kadar de bu böyle gidecektir onun izni oldukça. Sonsuz şükürler olsun yüce Yaradan’a…

''BENİM DERDİM ANADOLU '' diyerek, kısa ve öz gönüllerimizi fetheden Sabit İNCE öğretmenim ise bir başka deryadır gönüllerimizi fetheden. Mümün Uluç kardeşimi ve daha nicelerini tanımamda, Türk Dili ve Edebiyatı ile ilgili çalışmalarımda gerçek öncüm ve destekçim olmuş ve olmaktadır. Sabit İnce dendi mi, hemen iki isim gelir aklıma: Mustafa Ceylan, Rasim Köroğlu. Mustafa Ceylan, Rasim Köroğlu ve Sabit İnce kendi başlarına birer deryalardır ve bu deryalardan Türk Dili ve Edebiyatı adına faydalanabilmemin mutluluğunu hep yaşamışımdır. Allah kendilerinden razı olsun. Teşekkürler canım öğretmenim ve saygıdeğer ağabeyim. Sizi orada görebilmek en büyük kazançlarımdan biri olmuştur. Sonsuz saygım ve sevgimle selamlıyorum.